Վախթանգ Անանյան գրողը շատ ստեղծագործություններ ունի որսորդության, բնության, անտառի, իր ձագերի հանդեպ կենդանու մայրական սիրո մասին: Գրողը սիրում է ցույց տալ կենդանու սերը իր ձագերի նկատմամբ: Այս միտքն է արտահայտված նրա «Մայր այծը», «Աղաչանք» և «Լորիկները» պատմվածքներում, որոնք մենք կարդացինք գրականության դասի ժամանակ:
Վախթանգ Անանյանը պատմում է, թե որքան հոգատար, ուշադիր ու զգոն է ամեն կենդանի արարած իր ձագին պաշտպանելիս: Նա պատրաստ է իր զավակի համար գնալ անձնազոհության՝ կանգնել հրացանի փողի առաջ, կամ աղաչական հայացքով նայել որսորդին ու կյանք խնդրել նրանից, բայց ոչ թե իր համար, այլ՝ իր ձագերին մեծացնելու համար: Այդպիսին են մայր արջը, մայր այծը և մայր լորիկը: Ճիշտ է, այս պատմվածքները մի քիչ մանկական են, բայց մեզ էլ են դուր գալիս ու հուզում: